| 500 |
|
|
|a Portada tipográfica con pleca en grabado xilográfico. Texto a dos columnas con paginación en números arábigos, apostillas marginales, reclamos y signaturas. Incluyen cabeceras historiadas en grabado xilográfico. Incluyen capitulares con motivos zoomorfos en grabado xilográfico. Cada tomo con portada y numeración propias. Año del t. 1 publicado en 1680; t. 2 y 4: 1686; t. 3: 1680. Paginación: t. 1 [16] h., 670 p., [1] h.; t. 2 [8] h., 388, 232 p.; t. 3 [18] h., 750 p.; t. 4 [10] h., 507, 4, 509-520 p. Encuadernación en pergamino (3484-3487). Marca de fuego: Casa del Noviciado de la Compañía de Jesús de Oaxaca, Oax. (3484-3487). Marca de fuego: Convento de Santo Domingo de Oaxaca, Oax. (3484-3487). Daños por polilla (3484-3487)
|
| 505 |
0 |
0 |
|a t. 1 In primam partem. Continens selecta aliqua de essentia et attri[...] scientia necessaria: de aeternitate, & potentia Dei: de visio[...] integrum tractatum de voluntate, & alterum de scientia futuro[...] ntingentium, praesertim media, cum plena responsione ad om[...] ipsam recentiores thomistae excogitarunt: & brevi [...] explicatione concordiae libertatis creatae cum infallibilitate scientiae, & praedestinationis divinae, & cum efficacia motionum, quibus Deus facit ut faciamus. Ubi etiam ex occasione examinantur doctrina RR. P. Antonii Gonzalez Rosende in novo opere de iustitia originali. Cum tribus indicibus. I. Quaestionum iuxta varios theologiae tractatus. II. Disputationum, et sectionum. III. Rerum notabilium ordine alphabetico.-- t. 2 Tomi secundi pars prima, continens disputationes selectas de praedestinatione et trinitate. In prioribus specialiter adstruitur necessitas scientiae mediae ad conciliandam infallibilitatem praedestinationis, et efficaciam gratiae cum nostra libertate, adversus impugnationes omnes recentium thomistarum: ostendii iurque omnipotentissimam Dei potestatem ad flectenda liberè hominum corda non fundari in potestate physicè praedeterminandi, sed in omnipotenti facilitate pulsandi variis, et miris modis liberum arbitrium per auxilia indifferentia, etiam per unicum, variatis circunstantii; quin sit, ad huc metaphysicè, possibilis eventus, in quo nullum per scientiam mediam appareat efficax ad exprimendum a voluntate creata consensum liberum. Ubi etiam disseritur de praefinitionibus divinis; et stabilitur, ad libertatem nostram require, quod Deus auxilium congruum exequatur per decretum indifferens. Fusèque monstratur, repugnare Deo decretum efficax intentiuum finis, quod non sit eiusdem immediatè excutiuum; nec non praefinitionem efficacem poenitentiae ante praevisum absolutè peccatum; neque componi cum simplici et sincera voluntate salvandi omnes, quod nullus de facto salvetur; quin fuerit effiacaciter praelectus ad gloriam ante merita absolutè praevisa: ac proinde electionem efficacem ad gloriam, ut coronam, regulariter, et ut plurimam fieri post praevisionem absolutam meritorum, neque aliter sensisse augustinum. Ubi etiam vindicatur schola Societatis ab imposturis Pseudo Philaletis, vanum thomistarum triumphum de scientia media temere facantis, apertèque demonstratur, augustinum nullibi propositionem hanc retractasse: ut velimus, suum esse voluit & nostrum: suum vocando, nostrum icquendo: in qua ille merito conset, doctrinam societatis contineri; sed in illa semper constantem perstisse. In posterioribus autem specialiter probatur, ideo secundam personam prae tertia esse verbum, & filium, quia ratione suae proprietatis personalis, ut praecisae ab omni praedicato absoluto, seu ratione formalitatis productae, es de genere repraesentativo, & est imago patris: quod non habet spiritus sanctus; quamvis ex vi suae processionis procedat ut Deus, & formaliter accipiat naturam divinam non minùs primatiò quàm secunda persona. Insuper latè ostenditur, potentiam proximam, seu principum quò agendi ad intra consistere adaequatè in relativo: & relationes ratione sui formaliter dicere perfectionem realtivam, & hanc in Deo realiter multiplicari: & nihilominus nullam esse perefectionem in una pesona, quae non sit in alia: indique omnimodam aequalitatem inter divinas pesonas esse sumendam quòd omnes per circuminsessionem sunt in qualibet; illam secundùm se totas perficiendo: & pater v. g. non minùs perficitur filiatione, & spiratione passiva, quàm paternitate.-- t. 3 Attingens primam secundae, et tertiam partem D. Thomae. Cum tribus indicibus. I. Quaestiones iuxta varios theologiae tractatus distribuit. II. Disputationes, ac sectiones demonstrat. III. Res notatu dignas serie alphabetica percurrit.-- t. 4 Tomi secundi pars tertia, continens controversias circa statum purae naturae. Ubi plura Iansenii dogmata perstringuntur, praesertim horrible illud de ignorantia in vincibili iuris naturalis non excusante: pariterque opinio lovaniensium de gratia per se efficaci necessaria pro statu naturae lapsae potiùs quàm integrae: Ferturque iudicium de sententia Illustrissimi Doctoris Complutensis, inter Iansenium et reliquos scholasticos media via incedentis: latè que explicatur dificilis S. Augustini locus de adiutorio quo, sine quo non, in quo malè intellecto lansenius suos errores fundavit: ostenditur insuper omni argumentorum genere, gratiam praevenientem, qua Deus facit ut faciamus, sitam non esse delectatione victrice necessitante, aut alia motione antecedenter connexa, sed in illustratione intellectus, et affectione voluntatis, de se quidem coniungibilibus cum dissensu; hic tamen et nunc infallibiliter coniungendis cum consesu, prout oriuntur ex providentia speciasi Dei efficaciter praefin ente ex directione scientiae mediae. Praesertim duo instaurantur syllogisimi a nobis prius confecti contra motionem physicè predeterminantem; omniáque effugia ab adversariis denuò excogitata, validè praeclunduntur: pariterque declaratur praestantia doctrinae Societatis supra oppositam ad confurandos haereticos calvinistas, & iansenianos: recenscturque multiplex ejus triumphus contra Balum, Iansenium, alioque ipsius impugnatores. Denique deteguntur larvae, fraudesque quorumdam lovaniensium, bullas pontificum eludere conantium, & nunc etiam amplectentium proscriptas aliquas, ipsissimasque iansenii propolitiones, famamque insignis scholae lovaniensis in toto orbe christiano denigtantium. Ad finem adijcitur disputatio apologetica contra Vincen[...]
|